Laurines leven in Japan
Posted by ADMIN ADMIN@Beatclcyclingclub.com on
In de zomer van 2018 maakte Laurine van Riessen de overstap naar BEAT Cycling Club om haar Olympische droom waar te kunnen maken. Na haar schaatsmedaille op de Olympische Winterspelen van 2010 is ze op jacht naar eremetaal op de Olympische Spelen van 2020 in Tokyo, een prestatie die nog door geen enkele Nederlandse sportvrouw is geleverd. In deze blogserie neemt ze je mee in haar weg naar Tokyo én naar de geschiedenisboeken. Deze week: aflevering 3: Japan.
Het Japanse keirinseizoen van Laurine van Riessen zit erop. Begin april vertrok ze naar Japan. Sindsdien reed ze vijf toernooien, waarvan ze er drie won. Daarnaast traint ze daar op de baan waar straks de Olympische Spelen plaatsvinden. Sportief was het dus een succesvolle periode, maar hoe ervaart ze het leven in Japan rondom de toernooien?
Cultuur snuiven
“Het Japanse keirinseizoen is een mooie kans om de Japanse cultuur mee te maken. We rijden veel internationale wedstrijden tijdens het baanseizoen, maar vaak ben je dan maximaal twee weken in het land en zie je alleen de baan en het hotel. Het is gaaf dat we de kans krijgen om hier de keirinwedstrijden te rijden, want zo zijn we een paar maanden in Japan. We wonen hier echt, trainen hier en krijgen dus veel mee van de cultuur. Dat is mooi om mee te maken.
De Japanners zijn heel behulpzaam. Ze willen je een mooie tijd bezorgen en ze doen veel moeite om dat voor elkaar te krijgen. Wat soms iets lastiger is aan de Japanse cultuur is dat regels wel echt regels zijn. Als iets niet kan, kan het echt niet. In Nederland en andere landen kan je er vaak nog weel een beetje omheen draaien, maar als hier iets niet kan moet je het gewoon uit je hoofd zetten en iets anders gaan proberen. Dat is wel even wennen.
Wat ook mooi is, is dat BEAT hier ook steeds populairder wordt. Steeds meer mensen kennen BEAT en ik zie ook steeds meer mensen in een BEAT outfit hier. Binnenkort komen een aantal Japanse BEAT renners voor het jaarlijkse BEAT Japan trainingskamp bij ons trainen in Izu. BEAT Japan maakt mooie stappen!
Zelf trainen
Wat ook bijzonder is, is dat ik hier veel meer op mezelf aangewezen ben. Normaal gesproken ben ik onderweg met een ploeg en coach. Alles wordt dan in de gaten gehouden. Hier moet ik het meer zelf uitzoeken, buiten mijn comfortzone dus. Ik leer er veel van, zelfs na 10 jaar leven als topsporter. Je leert goed naar je lichaam luisteren. Ik moet nu zelf mijn training tussen de wedstrijden door plannen en zorgen dat ik de goede dingen doe om goed te kunnen rijden in de wedstrijden.
Die trainingen doe ik af en toe samen met de andere internationale rensters in Japan. Ik zie ze in ieder geval in de eerste weken hier veel, want dan gaan we tien dagen naar de ‘keirin school’ voordat we toernooien mogen rijden. Daarna zie ik ze ook regelmatig bij wedstrijden, daar rijdt bijna altijd nog minstens één internationale renster mee. Dan trek je wel veel met elkaar op. Waar mogelijk trainen we ook samen, maar dat is vaak lastig. Iedereen heeft natuurlijk zijn eigen trainingsschema en wedstrijdprogramma.
Ik trek wel regelmatig op met Theo Bos en Matthijs Büchli. Als we geen wedstrijden rijden zijn we alle drie in Izu, waar ook de Olympische baan staat. Ik zie ze dus regelmatig en we trainen vaak samen. Onze trainingsschema’s komen redelijk overeen dus dat kan vaak. Zo bereiden we ons samen voor op de Olympische Spelen.
Op naar de Spelen!
De Olympische Spelen leven hier nog niet echt. Ze zijn wel bezig om de baan te verbeteren, maar verder merk je er nog niet veel van. Dat zal de komende tijd wel veranderen. Het is in ieder geval ideaal dat we ons hier kunnen voorbereiden op de Spelen. Mijn keirinseizoen zit erop, maar ik blijf hier nog een paar weken. Ik bereid me hier voor op de Europese Spelen, die eind juni in Minsk worden gehouden. Zo kan ik nog wat wedstrijd specifieke training doen op de Olympische baan en zo de baan goed leer kennen. Dat kan volgend jaar bij de Olympische Spelen een groot voordeel zijn.”
Lees de eerdere blogs van Laurine: