We kunnen er niet omheen, corona teistert ons land en vele landen in de EU met ons. Een column over wielrennen in tijden van corona.

Op 4 oktober 2015 zag ik de mooiste afdaling ooit. Het was Nibali -Vincenzo, de Siciliaan, de haai van Messina- die in de laatste afdaling van de Ronde van Lombardije daalde als een gracieuze ballerina. Bocht na bocht werd op de centimeter nauwkeurig aangesneden. In zijn azuurblauwe Italiaanse tenue achterna gezeten door een stel vierkant bochten draaiende achtervolgers. Nibali die 43 seconden uitloopt in de afdaling en uiteindelijk de overwinning pakt. Wie tijd heeft in deze dagen, een echte kijk aanrader.

Fier prijkt zijn foto, die ik op 5 oktober 2015 uit het NRC heb gescheurd, onderaan de mis-dat-was-een-afzwaaier plank van mijn dartbord, dat hangt in mijn kantoortje, naast het fotobehang van een rustieke waterval, waar ik nu zit omdat het BEAT kantoor is gesloten, door het coronavirus, waar we het dus over moeten hebben nu.

Waar het wat mij betreft nu in de eerste plaats over moet gaan is hoe we het aantal besmettingen omlaag krijgen, hoe we met elkaar omgaan, hoe we ons werk organiseren (en een persoonlijke noot: hoe we in vredesnaam thuiswerk combineren met thuisschool activiteiten, is niet te doen). We moeten het hebben over de (families van) getroffenen, de ZZP-ers en werknemers die opeens zonder werk zijn komen te zitten, de ondernemers die in zwaar weer komen, zoals de partners van onze club die ieder voor zich voor zware uitdagingen komen te staan. 

Het kan echter niet zo zijn dat er alleen zwaar nieuws wordt voorgeschoteld, dat trekt niemand. Ergens moet de balans ook weer doorslaan naar positieve berichtgeving waar je je aan kan optrekken, waar je troost uit put. Dat is zoeken naar een juiste balans in de communicatie via de diverse sociale media kanalen en website.

Koersen worden afgelast. De manier waarop daarop wordt gereageerd is een symptoom hoe langzaam het nieuws indaalt dat we even in een andere werkelijkheid zitten. Ook een signaal in hoeverre we ons optrekken aan het narratief dat de sport biedt in ons dagelijkse leven, en hoe graag we ook weer terug zouden willen naar een tijd waarin elke dag van sport viel te genieten. Vol hoop wordt gesproken over de verplaatsing in plaats van afgelasting van evenementen, we houden de vlam liever brandend dan deze al definitief uit te blazen, soms tegen beter weten in.

We hebben echter genoeg wielrennen op beeld om ons aan op te trekken. Zoals Vinzcenzo Nibali in Lombardije, een majestueuze afdaling, een zware klim, de overwinning. Pantini -de Piraat- op zijn befaamde Alp d’Huez beklimming, de WK overwinning van Joop Zoetemelk of Erik Breukink in de sneeuw tijdens de Giro. Kijk de beelden nog eens terug, totdat we weer voorruit kunnen kijken.

Laten we het ook hebben over hoe te blijven trainen, wat verstandig is gezien het positieve effect op je weerstand. Hoe doe je dat in de huidige situatie, binnen of buiten en hoe onze pro renners daar mee omgaan. 

Laten we het vooral samen doen maar keep safe, ride solo.

Edwin Gulickx is de mede-oprichter en BEAT baas bij BEAT Cycling Club. Reactie op deze column? Kom maar door: edwin@beatcycling.club