Sterke Van Schip kleurt Antwerp Port Epic
Topsport / 5 Min / door Thijs Verkuil
Het was een illuster gezicht. Terwijl het opstuivende stof hem het zicht zo goed als volledig ontnam, liet Jan-Willem van Schip in Antwerp Port Epic nog eens zijn tanden zien. In de Belgische koers over onverharde wegen rondom de Antwerpse haven wist hij de koers tot diep in de finale te kleuren.
Dat de Antwerpse koers een van de favoriete koersen van onze wegploeg is, komt niet alleen door het karakter van de wegen. In vorige edities werden er altijd goede uitslagen gereden door de ploeg, dus van moraal voorafgaand aan de race mocht zeker gesproken worden. In 2018 vond Aksel Nõmmela zich nog terug op een vierde plek en in 2019 vocht ook toenmalig kopman Piotr Havik zich naar een top-notering. Met Jan-Willem van Schip als kenner en liefhebber van deze koers was er geloof in sterke koers voor de ploeg.
Voorafgaand aan Antwerp Port Epic werd niets aan het toeval overgelaten. Alle lastige stroken zijn meerdere malen verkend in aanloop naar de wedstrijd. Het werd een wedstrijd waarin Van Schip en Bugter zich goed voorin positioneerden en vooral Van Schip zich meermaals liet zien aan de kop van de wedstrijd. Uiteindelijk leidde dat tot een dertiende plaats voor Jan-Willem van Schip.
In het begin van de wedstrijd toonde Alex Mengoulas zich in de kopgroep. Echter werd deze kopgroep al snel ingelopen en begon de finale van de koers zeer vroeg. Het peloton werd al snel uiteengeslagen op de zware stroken en werden renners opgehouden achter valpartijen en pechgevallen. Voornaamste slachtoffer was Yves Coolen. De Belg kijkt dan ook teleurgesteld terug op zijn koers: “Bij een valpartij de in neutrale zone lag ik er al bij. Dat is natuurlijk geen lekker begin. Later kom ik in de tweede groep doordat ik word opgehouden door wat valpartijen. Als ik dan in het wiel zit bij Baptiste Planckaert en Jordi Meeus als ze de oversteek maken maken naar de eerste groep, rij ik net lek en moet ik twee kilometer eerst een strook uitrijden en dan is terugkeren onmogelijk.”
"Ik was echt heel goed. Dus dan is een 13e plek wel teleurstellend. De hele dag zat ik op de juiste plek, maar op het einde was ik net iets teveel choco."
- Jan-Willem van Schip
Met nog 50 kilometer te gaan werd de groep met favorieten flink uitgedund. Daarin liet Van Schip zich heel attent en goed van voren zien. Jan-Willem van Schip was de beste man van BEAT in de koers op de dertiende plaats. Na een vijfde plaats in 2018 en een achtste plaats in 2019, was hij niet tevreden na deze editie.
“Voor een dertiende plek doe je het niet. Ik ben wel teleurgesteld, want ik was gewoon echt goed. Heel de dag heb ik op de goede plekken gefietst, maar dan net iets te veel ‘choco’ richting het einde”, blikt Jan-Willem terug. “Je doet mee, je bent er, je doet je best, je bent op de afspraak, maar de kloterij is dat het niet veel scheelt”, sluit hij kenmerkend af.
Heistse Pijl
Op zaterdag kwam de ploeg ook in actie in de Heistse Pijl. De grote slag, waar een kopgroep van twintig renners wegreed werd in eerste instantie gemist. Uiteindelijk kwam het peloton terug en was het Sasha Weemaes die de snelste was in een massasprint. Bas van der Kooij was onze best man in koers op de 69e plaats.
“Het is een niet al te moeilijk parcours, maar toch een harde koers”, keek ploegleider Egon van Kessel terug op de wedstrijd. “Jammer dat we niet mee waren in de kopgroepen, al was dat wel moeilijk. In de sprint hadden misschien nog een beetje hoop, maar dat lukte helaas ook niet.”