“Ik had mijzelf twee jaar geleden voorgenomen dat als ik eind 2020 geen volwaardig beroepsrenner zou worden, dat ik gewoon zou gaan werken. Ik word vierentwintig jaar oud in november en zeker door de huidige stand van zaken in wielerland zou het nog wel even kunnen duren voordat ik de stap kan maken.”

Hoewel de Belg meerdere goede uitslagen bijeen reed de afgelopen twee jaar, bleef een kans als beroepswielrenner uit. Zo wist hij meer dan honderd UCI-punten bij elkaar te koersen en eindigde hij op de UCI ranglijst rond de zevenhonderdste plaats, tussen meerdere World Tour-renners. “Ik denk zeker dat ik het niet slecht heb gedaan. De uitschieter was dan toch wel een vijfde plaats in de Vastgoed Heylen Heistse Pijl. Ik zat met vijf anderen mee en het peloton kwam vlak voor de finish terug bij ons, maar werd uiteindelijk nog wel vijfde”, zegt hij over zijn beste uitslag. “Ik vond het eigenlijk een best mooie prestatie, omdat ik daarnaast toch wel moest werken. Natuurlijk is de balans tussen het werken en de wielersport niet ideaal, maar op continentaal niveau is het toch noodzaak als je rond wil komen.”

“Ik heb ook zeker veel geleerd”, blikt Guillaume terug. “Ik was soms toch wel aan het sukkelen met mijn voeding. Ik nam soms wat te veel zoetigheden, of te veel suikers. Dat is natuurlijk niet een perfecte combinatie met het wielrennen. Ik heb daar ook nog paar keer over gesproken met ploegleider Egon van Kessel. Dat is toch wel een groot leerpunt geweest voor mij.”

Helemaal stoppen met fietsen is echter geen optie: “Ik ga inderdaad altijd wel blijven fietsen. Ik ga op clubniveau koersen bij Vetrapo Cycling Team, waar oud-BEAT renner Wesley van Dyck ook rijdt. Bij die clubploeg kan ik mij amuseren, wedstrijden rijden en mijzelf eens laten tonen. De wedstrijden zijn ook wat korter, dus ik heb wat minder training nodig, wat voordeliger is met het werken. Het gaat mij vooral omdat ik een vaste baan heb en een vast contract, wat mij zekerheid geeft en dat is iets wat het wielrennen mij niet kon geven.”

De jaren bij BEAT zullen een goede herinnering blijven voor Guillaume. “Ik heb zeker niet mogen klagen. We hebben mooie wedstrijden gereden, maar ook mooie momenten naast de fiets gehad. De teambuildingskampen waren altijd heel leuk. Je leert iedereen kennen, maar ook andere leuke dingen die bij je bleven. Afgelopen winter zijn we bij Jan-Willem met z’n allen in de sloot gesprongen, bij een temperatuur van maar zes graden, want dat was gewoon lachen. Zo’n teambuildingskamp is altijd wel heel leuk.”

“Het was voor mij gewoon een topploeg. We hebben het goed gedaan en ik heb het goed gehad. Allemaal toffe mensen. Daar hoef je niet veel woorden aan vuil te maken. Het was gewoon leuk fietsen en we hebben mooie dingen gezien en gedaan.”